Business history & corporate communications

05 July 2017

In een debat wordt de toon vaak gezet door de eerste die zijn mening geeft. In bedrijfsgeschiedenis is dat niet veel anders. Is er een zwarte bladzijde in de bedrijfsgeschiedenis van jouw onderneming? Doe dan verstandig en wees de eerste om daar iets over te zeggen. Anders doet iemand anders dat wel. PastFuture sprak met PR-specialist Gerbert van Genderen Stort van Edelman PR over de kansen en gevaren van geschiedenis voor bedrijfscommunicatie. 

 

KANSEN MET BEDRIJFSGESCHIEDENIS

Bedrijfscommunicatie heeft veel te maken met de geschiedenis van een bedrijf. Wat heeft een bedrijf in het verleden gedaan? Is een bedrijf altijd integer geweest? Liggen er lijken in de kast verborgen? Zijn er zwarte bladzijden in verband met slavernij, oorlog of weinig maatschappelijk betrokken gedrag? Natuurlijk moeten feiten altijd in de geest van de tijd worden beoordeeld, maar wie gebruik maakt van geschiedenis in het heden, moet zich bewust zijn van de donkere kant van een glorieus verleden. 

BRONNEN VAN RIJKDOM

Thee- en koffiehandel Simon Lévelt bijvoorbeeld heeft een rijk verleden dat teruggaat tot het begin van de 19e eeuw. In een recent magazine staan ze stil bij het verleden. Tot mijn verbazing wordt in de bedrijfsgeschiedenis niets gezegd over de manier waarop Nederland aan zijn koffie en thee kwam in de 19e eeuw. Misschien wel het beroemdste Nederlandse boek ooit, de Max Havelaar van Multatuli, stelt juist de praktijken rond de koffie- en theeteelt in Nederlands-Indië aan de kaak. Het zogenaamde cultuurstelsel pakte zeer profijtelijk uit voor Nederlandse koffie- en theehandelaren als Simon Lévelt. Voor een groot deel van de Indische boeren was het stelsel een ramp, doordat ze gedwongen werden het grootste en vruchtbaarste deel van hun landbouwgrond in te zetten voor koloniale handelswaren.

MAX HAVELAAR

Multatuli hekelde deze praktijken in zijn boek en zorgde er daardoor mede voor dat het stelsel op enig moment werd afgeschaft. Anderhalve eeuw later is Max Havelaar een succesvol label voor eerlijke handel, onder andere verkocht door Simon Lévelt. Maar waarom geeft Lévelt zich geen rekenschap van dat minder frisse deel van hun verleden? Is dat  onwetendheid of wordt hier iets vervelends onder het tapijt geschoven?

Zoals Gerbert in het interview zegt: "Doe je er niets mee, of je verzwijgt het, dan staan je meteen 3-0 achter." Voor mij staat Simon Lévelt 3-0 achter.